Teleported!

Het leek wel of er meer Pokémon in de Guild dan erbuiten waren. De deuren stonden open, maar niemand leek naar binnen te lopen. Alles leek rustig.. Tot er opeens een blauw licht verscheen. Het werd feller en feller, en opeens vielen er twee Pokémon uit. Een Mew en een Bulbasaur zonder vlekken. De Mew giechelde hyper en maakte een salto achterover. het was haar gelukt om voor de guild te teleporteren! Ze wierp een blik op de grote, open deuren. Daar moesten ze zo naar binnen.. Vervolgens keek ze naar Frieda, de Pokémon die ze had meegenomen. ''Alles goed?'' vroeg ze, waarna ze grinnikte. Opnieuw keek ze naar de deuren. Ze vroeg zich af hoeveel Pokémon daar binnen waren, en of er een geschikt teammaatje voor Frieda was. En de Guildmasters.. Waren die wel thuis? De Mew hield haar koppie even scheef. Vervolgens draaide ze een pirouette in de lucht, waarbij haar blik weer op Frieda viel. ''Nou? Zullen we naar binnen gaan?'' Zijzelf was ook benieuwd naar de Pokémon in het gebouw, en dan vooral de Guildmasters. Ze had gehoord dat het een Jirachi en een Shaymin waren. Mystery had geen idee hoe die twee er uit zagen, maar had wel gehoord dat ze Legendarisch waren, net als zij. En ze waren natuurlijk zulke goede Explorers dat ze een Guild hadden kunnen openen.. Dan moesten ze wel sterk en gaaf en zo zijn!

- Flutpost. o_O -

Frieda keek verwonderd om zich heen, ze waren er echt.. In de guild.. Haar ogen verschoten naar de grote deuren ,,Alles goed?" vroeg Mystery en Frieda knikte even. Er was een korte stilte ,,Nou? Zullen we naar binnen gaan?" weer knikte Frieda en ze dacht na wie er zouden zijn. In iederigeval de guildmasters; een Shaymin en een Jirachi, als ze dat goed begrepen had.. En iniederigeval veel andere pokémon.. Frieda hoopte maar dat er een sterke, maar tohc ook aardige pokemon bij zat die in haar team wouw zitten. Even werd Frieda nerveus en ze keek Mystery even aan.

Crush liep zenuwachtiug door de gangen van de Guild. Hij had een team nodig. Hoe moest hij in Arceusnaam aan een team komen? Hij kende hier niemand en wie zou nouw hem willen? Zijn zelfvertrouwen gleed uit zijn lijf langs zijn voeten de grond in. Zuchtend liet hij zijn tas van zijn rug glijden. Hij keek naar wat er in zat. Een klein fotootje van zijn Vader en Moeder. Een Hitmonchan en een Hitmontop. De enige familie leden die aardi voor hem waren. Hij snikte. Hij keek verder. Er zaten nog wat bessen in en een briefje. Waarop stond: Veel geluk en plezier Mams en Paps. Hij snikte weer. Gelijk schudde hij zijn kop. Een toekomstige explorer mocht niet gaan lopen huilen. Niet huilen.

Frieda draaide haar hoofd toen ze een lichte plof hoorde, meteen flitsten haar ogen richting de Tyrogue [?] die daar stond, hij leek naar iets te kijken en er was een liche snik te horen. Even zuchtte ze, ze keek naar Mystery ,,Wacht even.." was het enige wat ze haar richting op zei en ze liep op de onbekende pokemon af ,,Jij.." haar stem klonk emotieloos, maar na een tijdje verscheen er een kleine glimlach op haar gezicht ,,Wat is er?" ze hield haar kop even schuin en keek haar vragend aan.
Heel even gingen Frieda's ogen weer naar Mystery maar al snel weer richting de onbekende pokemon. ,,Wie ben je?"
Frieda dacht aan het rescue team dat ze nog wouw maken, daarom was ze hier.. Om andere members te zoeken.. Maar eerst deze pokemon maar helpen..

Een Tyrogue verscheen opeens en trok Mystery's aandacht. Hij zag er niet vrolijk uit. Zou hij een knuffel willen? Mystery hield haar kop scheef. Maar, ze kende hem écht niet. Frieda kende ze nu een beetje, dus die durfde ze wel een knuffel te geven. Een zucht ontsnapte uit haar mondje. ''Wacht even..'' klonk Frieda's stem. Blijkbaar wilde ze naar de Tyrogue toe gaan. Mystery besloot haar even te volgen. Frieda vroeg wat dingen aan de Tyrogue, maar Mystery luisterde niet. Ze was hierheen gegaan om Frieda naar een teammaatje te leiden. Als ze het goed kon vinden met de Tyrogue was zij hier klaar. Alhoewel ze ook nog graag de guildmasters wilde zien.. Ach, dan vloog ze een rondje om het gebouw en keek ze bij het raampje naar binnen. Frieda richtte opeens haar blik naar Mystery. Ze stak haar armpje in de lucht en zwaaide enthousiast, zelfs al was ze vrij dicht bij Frieda. Ze zweefde een eindje achteruit. ja, ze was hier el klaar. Een vrolijke grinnik klonk. ''Daadaa!'' riep ze, waarna ze nog eens zwaaide. Vervolgens zweefde ze de Guild uit. Zoals ze had besloten vloog ze een rondje om de guild heen. Door een raampje heen zag ze een hele hoop Pokémon. Dus, dat was de kamer van de Guildmasters. Helaas had ze geen idee welken nou de Guildmasters, Shaymin en Jirachi, waren. Ach, daar kwam ze nog wel eens achter.. Vrolijk tikte ze op het raampje, waarna ze giechelend wegvloog.

Frieda zag Mystery haar was gevolgt en dat die nu haar armpjes in de lucht deed en enthousiast zwaaide, ze knikte de mew even toe ,,Daadaa!" riep Mystery, Frieda glimlachde even ,,Zie je later!" riep ze de kleine mew na toen die weg was gevlogen en ze richtte haar blik weer op de Tyrogue die nog geen antwoord op haar vragen had gegeven. ,,Ik ben Frieda.." stelde Frieda zich maar even voor, zodat de onbekende pokemon dat niet meer hoefde te vragen.

Crush bezweette handen ritsten het tasje dicht en hij wou het weer op zijn rug hangen. "Jij.." Klonk het plots. Snel draaide hij zich om en zag een pokémon. Hij herkende haar haast niet maar zag algauw dat het een nogal speciale Bulbasaur was. Een beetje langere tanden en geen vlekjes. Normale Bulbasaur handen wat kortere tanden en hoekige donkere vlekken. Zou er iets gebeurd zijn met deze Bulbasaur? Nee vast niet gewoon een beetje anders. "Wat is er?" Crush hield zich vast aan zijn doekje en zuchtte: "Niks hoor, gewoon wat familie die ik mis." Hij slikte even. Hij deed zijn best om niet te gaan huilen. Hij liet zijn doekje los en zwaaide het naar achteren. "Wie ben je?" Crush gooide zijn rugzak over zijn schouders en zei: "Ik ben Crush," Hij was opzoek naar een team. En ze klonk niet gemeen. Hmm hij zou nog niets vragen wat met een team te maken had. Nog niet.

,,Er is niks hoor.. Gewoon wat familie die ik mis.." antwoorde de pokemon, Frieda knikte begrijpend, al begreep ze er eigenlijk niet zo veel van, sinds haar familie haar verstoten had miste zij ze niet echt. ,,Ik ben Crush.." zei de nu niet meer onbekende pokemon daarna. Toen was het een tijdje stil en Frieda had hem in die stilte even onderzoekend aangekeken. ,,En wat doe jij hier..?" zei ze, om een gesprek te startten.. Eigenlijk wist ze het in haar achterhoofd wel, dus voegde ze: ,,Een team zoeken?" aan toe.

Crush rekte zich even uit en gaapte. Frieda knikte en het bleefeen tijdje stil. Crush maakte de knoop waar zijn blauwe babydoekje om zijn nek hing wat vaster en en zuchtte even. Hij dacht even na. Als ik en die Frieda een team vormen kan ik bij de Guild... En dan kan ik samen met Frieda missies gaan doen en dat soort coole dingen. "En wat doe jij hier..?" wekte de Tyrogue uit zijn gedachte. Hij schudde even zijn hoofd en keek op. "Een team zoeken?" voegde Frieda er aan toe. Crush knikte. "Ja, en jij? Ook zeker." Hij grijnsde even en legde zijn tas even aan de kant. Het begon een beetje te irriteren.

,,Ja en jij?" vroeg Crush ,,Ook zeker." hij grijnsde even en legde zijn tas aan de kant. Frieda had even geknikt en keek de Tyrogue strak aan. ,,Ik zou al eerder een team vormen.." zei ze stilletjes ,,Maar degene waarmee ik dat wouw doen zijn verdwenen.." even trok Frieda's glimlach weg ,,Vast hun familie weer gevonden.." mompelde ze, eigenlijk was Frieda jaloers op mensen die wel een goede band met hun familie hadden.. ,,Ik hoopte hier iemand te vinden om een team mee te kunnen startten.." ze keek Crush even veel betekenend aan ,,Wil jij..?"

"Ik zou al eerder een team vormen.." Hoorde hij Frieda stilletjes zeggen. "Maar degene waarmee ik dat wouw doen zijn verdwenen.." Crush zuchtte en knikte daarna. ,,Vast hun familie weer gevonden.." Hij knikte weer. Als hij zijn familie weer zou vinden zou hij het ook super leuk vinden. Hij dacht na. Hij kende Winny. Die had zijn familie weer gevonden en was verhuist. Naar Pokerpg of zo iets. "Maar eh Frieda. Wie waren dat dan eigenlijk?" Crush keek Frieda aan. Hij zag toen dat een beetje licht door een raampje langs de dire hoekige uitstekels op zijn hoofd scheen. Frieda zei nog wat. Hij luisterde niet meer goed. Hij draaide zich om en liep naar zijn tas alleen toen klonk het: "Wil jij..?" Crush grijnsde "...In mijn team? Tuurlijk" Hij draaide zijn tas over zijn schouders en zei: "Weet je al een naam?"

,,Maar eh Frieda. Wie waren dat dan eigenlijk?" vroeg Crush na een tijdje, Frieda keek hem even aan ,,Mavi en Winny.." antwoordde Frieda rustig. Toen haalde Crush haar vorige vraag er weer bij ,,In mijn team? Tuurlijk!" antwoordde Crush, even maakte Frieda's hart een sprongetje en ze grijnsde. ,,Weet je al een naam?" vroeg Crush na een tijdje, Frieda haalde haar schouders op en in haar hoofd verbaasde het haar nogsteeds dat het zo makkelijk was gegaan..

"Mavi en Winny" antwoorde Frieda op zij vraag. Crush sprong op en zei: "Winny! Die heb ik pas nog gezien. Hij had zijn familie gevonden en ging verhuizen. Hij vond het erg dat hij de toekomstige groe moest verlaten en doet je de groeten." Hij grijnsde. Hij grijnsde nog meer toen Frieda een sprongetje maakte. Op zijn laatste vraagwist Frieda blijkbaar geen antwoord want ze haalde haar schouders op. "Ehm het moet iets pakkends zijn." zei hij na een korte stilte. "Het moet pakkend zijn en passend. Maar ik ken je nog niet goed dus weet ik niet wat bij je past." zei Crush. Eigenlijk zou Frieda er niet veel aan hebben. Dat kon ze zelf ook wel bedenken.

(Ik kom misschien morgen nog online maar dan de komende drie dagen niet meer. Naar antwerpen)

,,Ehm.. Het moet iets pakkends zijn.." begon Crush na een korte stilte ,,Het moet pakkend zijn en passend. Maar ik ken je nog niet goed dus ik weet niet wat er bij je past.." Frieda grinnikte, daar had ze niet zo veel aan ,,Ik weet ook niet wat er bij me past.." zei ze met een grijns, daarna was het een tijdje stil omdat ze beidde nadachten ,,Het moet iets simpels zijn.. Iets dat iedereen kan onthouden maar toch uniek is.." adacht Frieda hardop verder ,,Misschien iets dat met vechten te maken heeft.. Of een bepaalde aanval.." probeerde ze verder ,,Of.." ze keek even naar Crush of die ook een idee had ,,Weet jij nog iets?"

Frieda begon wat dingen te zeggen. Crush luisterde en knikte soms is. Hij dacht nog verder na. Langzaam begon hij te mompelen: "Ehm. Prime, Trust," hij zuchtte. Je gaat bij een rescue team horen. Moet tussen vreemde teammaten zoeken. Wilde avonturen beleven, pokemon redden. Wat is het moeilijkste? De naam bedenken. "Misschien iets dat met vechten te maken heeft.. Of een bepaalde aanval.." Crush peinsde. "Een aanval is een idee maar heel veel aanvalnamen zijn zo lang. Team Charge beam of Team extremespeed. Team Outrage, Team rage kunnen wel alleen met name de eerste twee zijn zo lang. Team Rage klinkt nog best wel cool." Hij zuchtte weer en ritste zijn tas weer open. Misschien zat er iets in wat kon helpen met het bedenken van de naam.

,,Een aanval is een idee, maar heel veel namen zijn zo lang. Team Charge beam of Team extremespeed. Team Outrage, Team Rage kunnen wel alleen met name de eerste twee zijn zo lang. Team Rage klinkt best wel cool." Crush zuchte weer en ritste zijn tas open, maar Frieda had daar niet echt aandacht voor en dacht nog aan zijn woorden. ,,Team Rage.. Team Outrage.. Team Breakers.. Team.." tijdens het experimenteren met namen begon Frieda te ijsberen ,,Team outcast.. Team flash.. Team reviver.." Frieda begon in de war te raken van haar eigen gedachten en stopte dus ook even. Met een zucht richtte ze haar blik weer naar Crush ,,Heb je daar iets aan?" vroeg ze met een klein grijnsje.

Crush zat in zijn tas te snuffelen. Ondertussen hoorde hij Frieda wat namen mompelen. Hij snuffelde verder in zijn tas. "Hier ligt niks wat als naam kan worden gebruikt. Of je moet graag team koekje of team familiefoto willen." Hij grijnsde en ritste de tas weer dicht, Hij verveelde zich een beetje. Hij wist niks! Hij begon te mompelen. "Team Charge Team Shine Team trick. Team rush. Team Panic." hij grinnikte. Team paniek. Dat was een te idiote naam: "Team pulse. Team Slam, Team twister." Hij zuchtte even en ging zitten. "Al een leuke naam gehoord?" vroeg hij een beetje verveeld.

,,Team Charge, Team Shine, Team Trick, Team rush, Team Panic, Team Pulse, Team Slam, Team twister.." Frieda zuchtte, ongelovelijk dat het zo moeilijk was een naam te bedenken.. ,,al een leuke naam gehoord?" vroeg Crush een beetje verveeld. Frieda grinnikte even en keek hem aan ,,Team Panic past opzich wel bij ons.." zei ze met een grijns, al was dat meer als een grapje bedoelt ,,Of team Lazy.." grapte ze door met een lichte grinnik terwijl ze Crush met één van haar roedes een flauw tikje tegen zijn voorhoofd gaf.
Dat was puur Frieda, altijd een wissellend karakter terwijl ze zelf niet eens wist wat haar gevoelens waren.

"Team Panic past opzich wel bij ons.." grijnsde Frieda. Crush zuchtte en keek in de richting van Frieda maar keek langs Frieda en kuchtte. "Of team Lazy.." Vervolgens tikte Frieda met een van haar Roedes tegen zijn voor hoofd. "Ha..Ha.. Wat moet ik lachen." zei hij een beetje geirriteerd. Hij gromde en zei: "Even serieus nu. Zat er echt een goede naam tussen?" Crush ging zitten opende zijn tas weer. De zon weerkaatste op de foto van zijn ouders. Hij snikte en pakte een bes uit de tas. Een legde hij naast zich en de ander wierp hij naar Frieda. Met haar Roedes was die bes makkelijk te vangen.

,,Ha..Ha.. Wat moet ik lachen.." zei Crush een beejte geïrriteerd, een andere reactie dan ze gehoopt had en ze liet haar roede daarom ook even hangen, een grom van Crush deed haar weer uit gedachten ontwaken ,,Even serieus nu.." bij die woorden leek de knop meteen omgeschakeld te zijn en kwam de serieuse bulbasaur van net weer terug. ,,Zat er echt een goede naam tussen?" Frieda leek weer even diep in gedachten te zijn en mompelde wat ,,Misschien is team Charge een goede naam.." zei ze even onzeker, opeens leek al haar selfverzekerdheid van op het begin van het gesprek helemaal weg te zijn. Met haar roede ving ze de bes die Crush naar haar toe worp, ze keek er even naar maar deed er nog even niets mee.