Je zou op het eerste zicht zeggen dat Kotakea een erg optimistisch iemand zou moeten zijn, maar dat is dus niet zo, ze is zelfs erg pessimistisch op de meest onmogelijke manieren. Ze ziet in alles het slechtste en ze denkt ook vaak dat het nooit zal goed gaan. Dit kan deels door haar verleden komen. Ze werd als 1-jarige dratini vaak gepest door haar medesoorten en ze werd zo uit de groep gestoten. Dat brak haar hart verschrikkelijk. Ze wou er gewoon bijhoren! Ook haar moeder heeft haar alleen achtergelaten en haar vader was allang verdwenen. Dus ze ging uiteindelijk op pad, ze had toch geen vrienden en ze was erg eenzaam. Ze slaapt vaak omdat ze 's nachts nooit een oog kan dichtdoen omdat ze nog steeds aan haar moeder denkt die haar heeft verstoten.
[wil je meer weten? Kom haar dan zeker tegen in de rpg =)]
Index 
