Een mislukte aankomst.

Karasu vloog door de flame cave heen, achtervolgd door een charizard. Hij wist niet waarom hij hier was, of hoe hij hier was gekomen. en waar was toch die uitgang? Overal was vuur, en soms was het erg moeilijk te ontwijken. Karasu zweette van de hitte. Hij zag helemaal geen andere pokemon, om aan te vragen waar de uitgang was. En dan zat ook nog die kwade Charizard achter hem aan. Hij had hem toch niks aangedaan? Karasu keek naar achter, en botste tegen een rots aan. Hij viel op de hete sissende grond, en het werd zwart voor zijn ogen. Gelukkig was de Charizard al voorbij, maar als hij hier bleef liggen dan zou het vuur om hem heen hem opslokken...

"Hop, hop!" klonk een vrolijke stem. Ayrin baande zich een weg door de vuurgangen. Met boze blikken liet ze pokémon achteruit gaan, al was ze zelf in het nadeel. Ze was sterk, wisten de pokémon. Na een vrolijke wandeling kwam de Shaymin aan bij een Murkrow. "Hey, jij daar!" riep ze, al stond ze hartstikke dichtbij. Ze keek aandachtig naar de Murkrow, en toen naar de vlammen om hen heen. Het vuur liet giftige gassen achter, waar de Murkrow aan dood kon gaan.. Ayrin snoof. Ze deed een Seed Flare om de gassen te zuiveren. Hierna pakte ze de Murkrow vast, en deed ze Synthesis, in de hoop hem ook een beetje te helen. "En, leef je weer?" vroeg Ayrin redelijk dom. Natuurlijk wist ze dat hij leefde, maar het was altijd leuk om het te vragen.

Karasu hoorde vaagjes een stem die hem riep. Zou er iemand aankomen om hem te helpen? Hij hoopte van wel. Niet veel later trok door iets raars al zijn pijn weg, en hij voelde zich weer fris en sterk. Karasu stond snel op en keek in de ogen van diegene die dat voor hem had gedaan. Het was een kleine egel-achtige pokemon. Maar hij had er nog nooit zon eentje gezien. Was het een zeldzame, of zelfs een legendarische? Daar zou hij vanzelf wel achter komen. ''Ja, ik leef weer. bedankt'' Zei hij tegen de Shaymin. ''Zeg.. weet jij de weg hieruit?... euwh,... de uitgang?'' vroeg Karasu snel aan Ayrin, want wat hij het allerliefste wou was hier uit komen. Hij voelde zich hier niet op zijn gemak.

Ayrin grinnikte. "Liefje, ik ken alle gebieden hier alsof het mijn eigen gebieden zijn!" zei ze trots. Ze keek even goed naar de Murkrow. "Jij bent niet van hier, of wel?" vroeg ze. Ze had hier nog niet eerder een Murkrow gezien. Natuurlijk wel ergens anders, maar nog niet in Parola. Ayrin hoorde een geluid, en draaide haar kop om. "Het is hier niet veilig..." mompelde ze in zichzelf.